Omschrijving

Neoromaanse kerk daterend uit 1873. In 1911 vergroot met twee zijbeuken, een voorportaal en stenen toren van 40m.

De kerk heeft het tijdens WOII zwaar te verduren gekregen. Bij de aftocht van het Belgisch leger in 1940 lieten ze de brug over het kanaal ontploffen met explosieschade aan de omliggende gebouwen en de kerk als gevolg.

In de septemberdagen van 1944 lag de kerk in de vuurlinie tussen de geallieerden en de terugtrekkende Duitsers. Door de beschietingen waren de torenspits en het klokkenhuis bijna volledig vernield. Ook de noordzijde van de kerk was flink beschadigd en verscheidene delen ervan dreigden in te storten. Alle beschilderde ramen lagen aan diggelen. In de kerk zelf trof men een ware ravage aan: brokstukken, kerkmeubelen, orgelpijpen, kerkstoelen, heiligbeelden... alles lag door elkaar.

Na de oorlog werd de kerk volledig gerenoveerd en in 1950 plechtig geopend.